-
1 бяка
См. также в других словарях:
ұрқы — зат. 1. Тұқымы, ұрпағы. – Құдай маңдайымызға сондай шашы сербиген бір жаман қызды да жазбады ғой, пәлен жерде ұ р қ ы м ы з бар деп көңілге медеу тұтып жүретін (М.Мағауин, Таңд. шығ., 1, 10). Ел жұрты үшін басы бәйгіге тігілген асыл ұ р қ ы м! (М … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі